ОҚО, Шардара ауданы
№16 колледж
Тұ-43 топ студенті
Иса Ақерке Бейсембайқызы
Жетекшісі: Айтенова Н.Ы
Тыңайтқыштардың классификациясы
Бүкіл тыңайтқыштардың шығу тегі, қолданылуы, құрамы, алу тәсілдері жағынан әр түрлі түрлерге бөлінеді. Олар шығу тегі жағынан минералды, органикалық, органикалық-минералдық және бактериалды болып келеді.
1.Минералды (немесе жасанды) тыңайтқыштар шығу тегі жағынан анорганикалық заттарды табиғи минералдардан, ауадағы азоттан, немесе кейбір химиялық заводтардың қосымша өнімдері ретінде алынады. Ал түрлері жағынан азотты, фосфорлы калийлі, кейбір микротыңайтқыштарға (бор, марганец, молибден, мырыш, мыс, кобальт т. б.) бөлінеді.
Шығу тегі, өсімдіктер мен жануарлардың органикалық қалдықтары, көң, фекалий, құс саңғырығы, шымтезек, қаланың қоқыстары, әр түрлі тамақ өнеркәсібінің қалдықтары органикалық (жергілікті тыңайтқыштарға) жатады.
Құрамында органикалық минералды заттардың өзара химиялық және адсорбты байланысты болатын қосылыстар органикалық - минералды тыңайтқыштарға жатады. Олар органикалық заттарды (шымтезек, сланец, қоқыс, көмір, топырақ шірінділерін т.б.) минералды қосылыстар мен азоттың, фосфаттың және калийдің тұздарымен, немесе ерітінділерімен ендегенде алынады. Немесе көң құрамындагы аммиактың ұшып кетуін кеміту үшін суперфосфат қосады.
2.Бактериалды тыңайтқыштарға кейбір препарат құрамындағы бактериялар, бұршақ тұқымдас дақылдардың тамыр түйнектері, топырақтағы азот жинақтайтын (фиксациялайтын) микробтардың түзілуі, топырақтың органикалық бөлігінің мпнералдануына жататын нитригин т.б. жатады. Сол сияқты топырақтың агрохимиялық қасиеттеріне қарай минералды тыңайтқыштар тікелей және жанама әсерлерден бөлініп тұрады. Оларды бірімші жағдайда элементтерді өсімдіктердің тікелей қоректенуіне пайдаланса, екінші жағдайда жанама әсерлері оларды қолдану кезінде топырақтың физикалық, химиялық және бнологиялық қасиеттері жоғарылаумен қатар қоректік заттардың белсенділігін арттыруға көмектеседі. Бұған мысал ретінде жоғарыдағы айтып кеткен топырақтың химиялық, мелиорациялық (әктеу, гипстеу) шаралары жатады.
Минералды тыңайтқыштар құрамында бір, немесе бірнеше қоректік заттар болғандықтан жай және комплексті болып бөлінеді. Мысалы, жай тыңайтқыштар құрамында бір ғана қоректік заттар болып, біржақты әсер етеді. Ал комплексті тыңайтқыштар құрамында 2-3, немесе одан көп қоректі элементтер, немесе микроэлементтер болады. Ал комплексті тыңайтқыштар өндіру тәсілдеріне қарай араласқан, комбинациялы және күрделі болып келеді. Олардың біріншісін әр түрлі жай, күрделі тыңайтқыштардың майдаланған және түйіршіктелген түрлерін механикалық жолмен араластыру арқылы дайындаса, комбинациялы тыңайтқыштар белгілі технологпялық жүйеде бастапқы заттардың химиялық реакцияларымен алынады. Ал күрделі тыңайтқыштар құрамында бір химиялық қосылыстардың аммофос - (NН4Н2Р04) диаммофос (NН4)2(НРО4), калий селитрасы (КNО3 т.б.) қатарына жатады, бұл әдетте 2 немесе бірнеше қоректі элементтер болады. Тыңайтқыштардың сапасы, олардың құрамындағы қоректік заттар, яғни оның ішінде азот жекелеген элемент түрінде, қалғандары олардың тотықтары күйінде өрнектеледі.
Қазіргі кезде топырақтарда қоректік заттардың қорып көбейтуде ұзақ уақыт әсерлерін жоғалтпайтын тыңайтқыштар (цитратты, лимонды, ерітінділерде еритін және қиын еритін фосфор қышқылының тұздары, мочевиналы – құмырсқа алдегидті, ОК-салидті – магнийлі - аммонийлі тыңайтқыштар) дайындалып келеді.
Әр түрлі топырақтарда қолданылған тыңайтқыштар топырақтағы жылжымалы қоректік заттардың мөлшерін ғана көбейтпейді, сонымен бірге топырақтың қасиеттеріне, құнарлығына әсер етіп, оның қышқылдығын өзгертеді. Осыған байланысты минералды тыңайтқыштар физиологиялық қышқылды, сілтілі және бейтарап болып бөлінеді. Мысалы, физиологиялық қышқылды тыңантқыштарды (NН4)2SO4, NН4NО3, КСІ, К2SО4 т.б. құрамында өсімдіктер алдымен катиондарды пайдаланып, аниондары ерітінділерде қалып, бос қышқылдар Н2SJ4, НNО3, НСІ түзіп, қышқылды орта туғызады. Ал физиологиялық сілтілі тыңайтқыштарға КNО3, Са(NО3)2 т.б. жатады. Мұнда өсімдіктер ең алдымен аниондарын пайдаланып ерітінділерде катиондардың артық болуынан сілтілер түзеді, әрі сілтілі орталар туғызады.
Француз химигі Антуан Лоран Лавуазье ауадан оттегін бөліп алғаннан кейін қалған азотты тыңайтқыштар бөлігіне тышқанды жіберіп көрген кезде ол көп кешікпей өліп қалады. Осыдан Лавуазье бұл «тіршілікті қуаттамайтын» газды «азот» деп атауды ұсынды. Азотты тыңайтқыштар тіршілікті қуаттаушы ғана емес, сонымен бірге туғызушы. Тіршіліктің тірегі саналатын белок заттарының өзі де азотсыз түзілмейді. Бұл газ орыс, француз және басқа ұлттық тілдерде де азот деп аталады.
Азоттың қасиеттері мен табиғаттағы қоры бұл күнде бірсыпыра тексеріліп болды. Азот - жер бетіндегі ең көп тараған элемент. Ол табиғатта бос күйінде де және қосылыстар түрінде де кездеседі. Ауа құрамының 78 проценті осы газ болса, жер қыртысында 0,04 процент қосылысқан азот кездеседі, өсімдіктер мен жануарлардың организміндегі азот органикалық қосылыстардан тұрады. Жер шарының кейбір түкпірлерінде Оңтүстік Америкада (Чили), Закавказьеде, Орталық Азияда азоттың минералдық қосылыстарының (NаNО3, КNО3 түрінде) бірқатар қорлары бар. Оны чили селитрасы немесе азот қышқылының натрий селптрасы деп те атайды. Дүние жүзіндегі селитраға ең бай ел - Оңтүстік Америка. Сөйтіп ертеректе дүние жүзін селитрамен қамтамасыз ететін бірден-бір ел Чили болды. Алайда, барлық елдерді азот тыңайтқыштарымен қамтамасыз етуге чили селитрасының қоры жетпейтін еді. Оның үстіне XIX ғасырдың аяғында байланысқан азотты қажет ететін көптеген өндіріс салалары пайда бола бастады. Әсіресе, соғыс ісіне қажетті түтінсіз қара дәрі жасау үшін азот қышқылы өте қажет еді. 1914 жылы неміс ғалымдары Фриц Габер мен Карл Бош азотты қосылысқа түсірудің аммиактың әдісін ұсынды. Ол күрделі болғанымен бүкіл континенттердегі барлық заводтары 20 миллион тоннадан аса байланысқан азот өндіреді. Өндірілген өнімнің төрттен үш бөлігі азотты тыңайтқыштар алуға жұмсалады. Бұл күнде азотты әр түрлі химиялық жолмен фиксациялаудың аммиакты, цианамидті, электр доғалы және әр түрлі температурада жүргізілетін плазмалық әдістері табылды. Осындай әдістермен алынған азот қосылыстарының ең соңғы өнімі - аммоний және азот селитралары. Олар тыңайтқыштар ретінде өнеркәсіптің әр түрлі салаларында қолданылады.
Тіршілік процесі - атомдар мен молекулалардың өзара әрекеттесуінің нәтижесінде жүреді. Салыстырмалы түрде алғанда, аса жай қосылыстар: аммиак, фосфор, глюкоза, аса күрделі жоғарғы молекулалық клетканың құрамына айналса, қайта ыдырап, жай молекулалар түзе алады.
Тірі организм азотсыз өмір сүре алмайды, өсімдіктер, жан-жануарлардың денесін құрайтын клеткалар, оның құрамдас бөлігі иротоплазма белок заттарынан, немесс құрамында азоты бар заттардан тұрады. Демек, белоксыз тіршілік жоқ, ал азотсыз белок жоқ.
Ересек адам үшін тәулігіне 80 грамдай белок қажет. Жан-жануар, адам баласы белокты өсімдіктерден, немесе өсімдікпен қоректенетін малдан, құстан өндірілетін тағамдық заттардан алады.
Үстіміздегі ғасырдың 50ші жылдарының басында атмосферадағы азоттың тағы бір жұмбақ сыры ашылды. Ол оттекпен бірге планетамыздағы ауаны құрап, өсімдіктердің, жан-жануарлардың және адамның дем алуына жарайтын, олардың бойына сіңетін заты болып шықты. Ол азоттың «биологиялық инерттілігі» туралы екі ғасырға жуық уақыт бойы қалыптасқан пікірді жоққа шығарды.
М.И.Волский тауықтың эмбрионындағы азоттың құрамын анықтау мақсатымен тәжірибе жасады. Оның нәтижесі өте күшті үміт тудырарлықтай болып шықты: жұмырт қадан шыққам балапандардың бойындағы азоттың мөлшері тауықтың инкубацияға қойылмаған жұмыртқасындағы азоттың мөлшерінен едәуір асып түсті. Сөйтіп, тауықтың эмбрионының өз дамуының барысында атмосферадан азот жұтып, бойына сіңіретіні дәлелденді.
Араның «қуыршақтарымен» жасалған тәжірибелер де осындай бағалы ғылыми нәтижелер көрсетті. Олар да өздерінің «пісіп, жетілуі» кезінде ауадан азот сіңіретіні анықталды.
Азот атомын топырақ құрамынан да, судан да, ауадан да, өсімдіктерден де, жан-жануарлардың денесінен де кездестіруге болады. Азоттың табиғаттагы айналымы адам таңғаларлыктай біріне-бірі ұқсамайтын екі бағытта, оның бірі жансыз, екіншісі жанды табиғатта өтеді. Табиғаттын бір формасынан екіншісіне өтуі, «сиқырлы» сырға толы десе де болғандай. Ауа азотының молекуласы найзағай разрядының (аса үлкен электр ұшқынының) әсерінен оттек атомдарымен қосылысқа түседі. Одан азот тотықтары, олардың бірсыпырасы сумен қосылып қышқылдар түзеді, ол топыраққа сіңгеннен кейін тұздарға айналады.
Бактериялар арқылы азоттың қосылысқа түсуі өте баяу, қалыпты жағдайда жүзеге асады. Бактериялар азотты ауадан сіңіріп, өсімдіктерге қажетті тұздарға айналдырады. Өсімдік топырақтағы азот тұздарын судың көмегі арқылы, басқа да тұздармен бірге сініреді. Құрамында азоты бар органикалық заттар өсімдіктен жануарларға, одан соң адам организміне енеді. Ең соңында өсімдік пен жан-жануардың денесіндегі азот шіру, ыдырау процестерінің нәтижесінде топыраққа қайта оралады. Бірақ өсімдіктер мен жануарлардың қалдықтарындағы барлық азот түгел топыраққа сіңбейді және өсімдіктер оларды толық пайдаланбайды. Оның едәуір бөлігі атмосфераға қайта оралады. Азоттың табиғаты осылай бір күйден екінші күйге үздіксіз өтіп отырады. Ол жәй ғана күрделі белоктардың, өсімдік клеткасының цитоплазмаларының және нуклеин қышқылдары (рибонуклеии - РНҚ және дезоксирибокуклеин - ДНК) құрамына кіріп организмдердегі заттардың алмасуында басты роль атқарады. Сонымен бірге хлорофилл, фосфатидтер, алколлоидтар, ферменттер т.б. органикалық заттардың құрамында болады. Өсімдіктердің қоректенуінде азот қышқылының, аммонийдің тұздары басты роль атқарады. Өсімдіктер пайдаланатын азоттың минералды формалары күрделі циклді өзгерістерден өтіп белок молекулаларының құрамына келіп жинақталады. Белоктар амин қышқылдары көп синтезделетіндіктен, ал олардың түзілуі амиак пен органикалық қышқылдардың категруппасының өзара әрекеттесуінен пайда болады. Сондықтан да жоғарыда аталған қосылыстардың түзілуіне азотты тотықсыздандыратын қосылыстары болуын қажет етеді. Ал нитраттар және нитрат, карбон қышқылының кетегруппаларымен тікелей реакцияға түсе алмайды .
Бұл амидтердің физиологиялық маңызын Д.Н.Прянишников әлденеше рет дәлелдеген болатын. Қазіргі кезде олардың (аспарагин және глутамин) өсімдіктер құрамында көп мөлшерде жииақталуына қарамастан олардың ешқандай зияны болмайтындығы анықталды. Екі карбонды амин қышқылдарының өсімдіктер құрамында болуы, олардың азотпен алмасуында үлкен роль атқарады.
Сонымен белок синтезінде амин қышқылдары белгілі химиялық энергиялар жұмсап, олардың дем алу процесі кезінде бойына жинақталған (аккумуляцияланған) макроэрг байланыстары бар аденозинтрифосфат қосылыстары арқылы жүзеге асады.
Белок қосылыстардың түзілу процесімен бірге олардың ыдырау процестерін қатарласып жүргізеді. Өсімдіктер жастау кезінде олардың органдарында белоктың синтезденуі ыдырауына қарағанда басым болса, олардың өсуі тоқтаған кезде ыдырауы артық болады. Бұл уақытта ыдыраған аммиактар өсімдіктердің органдарында жинақталып, екі карбонды амин қышқылдары мен амидтердің түзілуіне жұмсалады. Сондықтан да Д.Н.Прянишников азоттың бірнеше циклды қосылыстарының түзілуінен ыдырауындағы аммиактың қатысуын еске алып, аммнакты өсімдіктердің азотты қосылыстарының «альфасы және омегасы» деп атады.
Сонымен өсімдіктердің вегетациялық дамуы кезеңдерінде азотты қосылыстарды пайдалануы әр түрлі дәрежелерде өтетіні белгілі болды. Дәннің алғашқы өсуі кезінде оның құрамындағы белокты заттар амин қышқылдарына бөлінеді. Олардың одан әрі тотықтануы әр түрлі органдарында аммиакты бөліп, қайтадан органикалық қышқылдар мен реакцияларға түскен амин қышқылдарын түзеді. Мұндай тізбекті реакциялар олардың өсуі кезінде өне бойы жүріп тұрады. Дәнді дақылдардың тұқымында азот олардың жапырақтары мен сабақтарына қарағанда анағұрлым көп, ал бұршақты дақылдардың барлық органдарында азот жоғары болады. Сондықтан да дәнді дақылдардың сапа көрсеткіштері олардын құрамындағы белокпен де бағаланады. Сонымен өсімдіктердін өсуі мен дамуы кезеңдерінде азотпен қоректендірудің маңызы зор. Олардың жетіспеуі, жапырақтарының дамуына теріс әсер етіп, жылдам сарғайып кетеді. Сабақтары жіңішкереді, әлсіз түптенеді. Мұның өзі өнімнің әрі сапа көрсеткіштерінің төмендеуіне әкеліп соғады.
Ал азотты тыңайтқыштарды жеткілікті нормада қолданғанда организмдердің тіршіліғі біраз уақыт ұзарып, қуатты сабақтары мен жапырақтары жақсы дамиды, әрі жақсы түптенеді. Мұның өзі өнімнің жоғарылауына, белоктың көбеюіне жақсы әсер етеді. Бірақ та азотты тыңайтқыштарды біржақты көп қолдану (әсіресе вегетациялық өсу кезеңдерінің ортасында) пісуін кешіктіреді, әрі түйнегі кішірейіп кетеді, белок емес азотты қосылыстарды көбейтеді. Бұл айналып келгенде жалпы өнімді төмендетеді. Сондықтан да өсімдіктерді азотпен қоректендіргенде олардың әр түрлі формаларының, қосылыстарының әсерін білуді қажет етеді. Оларды аммиакпен қоректендіргенде органикалық қосылыстардағы тотықсыздандыру нитратпен әрекеттесіп, клетка ұнының тотықтырғыш процестерін өрістетеді. Сонымен аммиакты және нитратты азот бірқалыпты сыртқы және ішкі жағдайларды өздеріне сай қалыптастырғанда бірдей мөлшерлерде әсер етіп, өсімдіктердің азотпен қоректендіргендегі негізгі көзі болып саналады.